Kilka spojrzeń z okazji St. Patrick Day

O Wyspie, Patryku, wygnanych wężach, bezkrwawej ewangelizacji, legendach i faktach napisano już wiele.

To bardzo piękne i ciekawe historie zaś osobiste spojrzenie na te krainę będzie zawsze zabarwione ogromnymi emocjami.

Tej krainy nie można traktować obojętnie. Albo się ją kocha albo nienawidzi.

Jest naprawdę zielona i bardzo fotogeniczna i trochę jak... syrena.

 Wabi śpiewem, przyjazną atmosferą, spokojem, ale ma też w sobie jakąś truciznę.  

Bez odpowiedniego szczepienia może powoli zabijać.

Wykrzywiać, otępiać, zaciskać się korzeniami wokół nóg i nie pozwalać wzlecieć na powrót.

Trudno wybrać fotografie, które charakteryzują ją najlepiej, bo to "najlepiej" zawsze będzie subiektywne.

Wszystkie wspomnienia (niestety niezapisane jak dotąd) pozostają w zdjęciach. Milionach zdjęć. Posortowanych latami i miejscami, z oddzielonymi folderami na te "najbliższe".  Z nich wyłaniają się nieziemskie krajobrazy, bardzo ziemscy ludzie i zwierzęta, takie... "ludzkie".

Irlandia porywa serca, trzeba na nią bardzo uważać. W tym "czymś duchowym" przypomina ogromnie "Polandię".

Góry jak Bieszczady. Ocean jak Bałtyk. Historia pełna zwrótów akcji.

Ludzie tacy otwarci a zarazem zamknięci w klanach.

Jedzenie proste i takie swojskie, oszczędne i sycące.

Szmaragdowa Wyspa tak samo jak Polska zaprosiła do siebie wiele kultur i pozwoliła im żyć obok, jednak chyba nie pozwoliła na zupełne zasymilowanie się w niej "inności". To ciągle jest "obce".

 Wszystko Irish jest "lepszej jakości".

To co ciągle zdumiewa... Widok starszych ludzi, którzy zupełnie bez skrępowania zaczynają śpiewać w autobusie. Tubylcy znają wiele piosenek i chętnie je nucą.

Czasem spotykają się w pubach lub kręgach rodzinno- przyjacielskich żeby pośpiewać, potańczyć i oczywiście popić.

Obserwator tylko chłonie ten klimat i nie czuje kiedy w niego wsiąka, kiedy zaczyna tęsknić...

Może emerytura (jeśli będzie łaskawa i wogóle nadejdzie) pozwoli na opowiedzenie wnukom co się tu zdarzyło i jak to było na tej Pustyni co miała prowadzić do Ziemi Obiecanej.

P.S  Wszystkie zdjęcia autorstwa K.C... najlepszego fotografa serca tej wyspy